Nie chcę, żeby zabrzmiało to staroświecko, ale granie było kiedyś prostsze. Chociaż prostsze nie znaczy lepsze, są pewne elementy z przeszłości, które chcielibyśmy przywołać.
Każda kobieta zna ten problem boleśnie dobrze, podobnie jak inne marginalizowane społeczności; przy całym postępie w grach, szacunek i dobre maniery z pewnością nie są jednym z nich. Dla wielu graczy jest to sedno tego, co rujnuje gry społecznościowe. Nie ma znaczenia, czy należysz do Team PlayStation, czy do Team Xbox, problem jest nieunikniony.
Stało się tak źle, że niektórzy gracze mają już trudności z zaufaniem ludziom. „Być może to gatunek gier wideo, w który lubię grać, przyciąga tych samych wściekłych ludzi czy coś, ale natychmiast zniechęcają mnie ludzie w Internecie, którzy są wulgarni, prymitywni, nieśmieszni, egoistyczni i zwykli palanci” – zaczyna się post na Reddicie zajęcie się problemem.
„Gorzej jest, gdy słyszę, że ktoś jest w moim wieku (po trzydziestce) i dosłownie nazywa ludzi idiotami lub czymś gorszym. Nie ufam już ludziom, gdy na początku zachowują się przyjaźnie, a potem za każdym razem obrzucają cię wyzwiskami!”
Wiemy, że ze znajomymi zawsze jest coś do przekomarzania, ale tu nie chodzi o przekomarzanie się, tu chodzi o znęcanie się – ubieranie tego w inny sposób, odwracając uwagę od tego, jak powszechne jest to w niektórych kręgach graczy. Dzięki Bogu za przytulne gry, które oferują urocze przygody z dala od toksyczności.
Ciągłe gadanie o tym, ten pełen szacunku hałas, jest ogłuszający. „Grałem trochę SŁOŃ tryb wieloosobowy kilka tygodni temu i musiałem przerwać po 20 minutach, bo jakiś koleś bez przerwy gadał swoje toksyczne gadki o bzdurach. Gracz kontynuował: „Nie ma żadnej kontroli nad czatem głosowym i są one przeważnie anonimowe, więc ludzie ujawniają swoje prawdziwe ja”.
Jako zapalony gracz zawsze opowiadam się za zaletami gier wideo (i zawsze będę to robił), jednak nie da się ukryć, że część społeczności robi wszystko, co w ich mocy, aby wyjaśnianie tych korzyści było coraz trudniejsze.